Baldric J Frost
Baldric J Frost
Baldric J. Frost
Het was op vroege mistige en druilerige donderdag ochtend 8 augustus 1656 in Liverpool. Dat zijn van die dagen die je niet
verwacht in augustus. Misschien was dit wel een voorbode van hoe mijn leven er voor de rest uit zou zien.
Op deze druilerige ochtend schonk Edith Frost-Turner de echtgenote van Sebatian Frost bij dit prille ontluikende licht het
leven aan een zoon. Jonathan zoals ik genoemd werd kwam in het warme nest met nog twee oudere broers Adam en Richard
genaamd van het geslacht Frost terecht. Jonathan werd John en de begin jaren van mijn jeugd verliepen zorgloos, altijd
optrekkende met Adam en Richard . Totdat mijn moeder Edith Frost-Turner zwanger raakte. Deze zwangerschap verliep niet
voorspoedig en zowel moeder als dochter Mary-Louise kwamen enkele weken na de bevalling op tragische wijze te overlijden.
Hierdoor zag ik Sebastian Frost met de dag veranderen. Verbittert als hij was raakte hij aan de drank. Zijn gezin werd uit
uit elkaar gerukt door drank en geweld. Hij kon het niet verdragen dat zijn geliefde de doodsstrijd niet had kunnen winnen.
Samen met mijn broers werden we alle drie rond 17 jaar uit huis getrapt en leden een zwervend bestaan.
Nu stond het geslacht Frost erom bekend dat er altijd wel een zoon des huizes aan de roep van zee gehoor te gaf.
Dat was wel een logisch logisch feit omdat Liverpool groeide als havenstad dankzij de handel naar de Caraïben, Ierland en
het vasteland van Europa.
Liverpool was een druk bevaren haven. Altijd was er wel bedrijvigheid, ook in Liverpool zelf. Vandaar dat deze onbeschrijfelijke
drang te varen hier het meest logische was in het geslacht Frost. Een drang die ik later maar al te duidelijk kreeg
voorgeschoteld. Nu was dit een overduidelijke vlucht. Voor zowel mezelf als ook voor Adam en Richard.
Ik monsterde aan bij een schip waarvan ik de naam als door een windvlaag ben vergeten. Ik leefde in een roes.
Adam en Richard wilden meer avontuur en dachten een volwassen keuze te maken door aan te monsteren bij de "Nantucket"
voor de walvisvaart bij Patagonië . Ik, Jonathan werd nu voorgoed John Frost en voer naar de Caribbean met als einddoel
Port Royal waar het avontuur op me wachtte. Jaren zwervend door de straten van deze onstuimige stad van gevaar maar
ook van drank , geld en veel sieraden. Totdat op die ene dag daar hangend aan de bar van “ The full barrel ”, starend
starend naar de zee een wel heel bekende stem hoorde . Het was alsof ik in de tijd terug werd geworpen en een stem
hoorde zeggen: “John hey John ouwe makker, wat brengt jouw hier in dit door God vergeten gat ?
We raakte al gauw aan de praat en Thomas Murphy keek me recht in de ogen en herhaalde de woorden die hij vroeger
ooit eens als jeugdvriend tegen me zei: “John als je ooit verlegen zit om avontuur of beproevingen………...! ”
Dit was als een magische kracht die ik eerder had gevoeld. Nu kwam hij weer met dezelfde stellige woorden en
keek me weer recht in de ogen.
Het was dat ik frisse zilte overweldige zeelucht rook vanuit de openstaande ramen.
En hierom dat ik besloot om bij Thomas aan te monsteren.
De bijnaam Baldric kreeg ik om mijn voorkeur voor wapens gedragen in mijn riem. Het is een oude naam in Engeand
veel gebruikt en betekent dappere strijder en eider. Baldric is ook een verbastering van de naam Richard.
(naar mijn Broer die het leven liet tijdens de walvisvaart)
Copyrights pictures and story: Dutch Pirates - Baldric J. Frost